امكان بازيابي سريعتر كاني با ارزش از مدار فلوتاسيون مزيت هاي متعددي از قبيل، بازداشت مواد معدني خيلي نرم شده، كاهش زمان فلوتاسيون و افزايش بازيابي كاني‌هاي با ارزش را به همراه دارد. بازيابي ذرات درشت در روش‌هاي معمولي فلوتاسيون مشكل است، بطوريکه اصلاحات متعدد به عمل آمده بر روي سيستم‌هاي فلوتاسيون معمولي، بازيابي ذرات درشت زغال سنگ، فلزات گرانبها و كاني‌هاي صنعتي با موفقيت كمي همراه بوده است. پارامترهاي هيدروديناميکي ذره که در فرآيند فلوتاسيون موثرند شامل دانسيته، شكل، مشخصات سطحي (توانايي تر شدن و زبري) و اندازه آن مي باشد و اندازة حباب، زمان اقامت حباب‌ها در سلول فلوتاسيون، مقاومت و ضخامت فيلم حباب از مشخصه هاي هيدروديناميکي مهم كف به شمار مي روند. براي بررسي رفتار ذرات درشت در فاز كف يك سلول فلوتاسيون بايد تاثير پارامترهاي ديناميکي فوق بر روي پارگي فيلم حباب بررسي گردد. براي پيش بيني درست سرعت سقوط ذرات، بايد خطوط جريان حباب محاسبه شده باشد. در هر موقعيت از پالپ، ساختار كف روي بازيابي ذره تاثير خواهد گذاشت. براي تعيين ساختار كف در هر موقعيت از سلول فلوتاسيون بايد مواردي از قبيل اندازة حباب، ضخامت فيلمهاي حباب، زمان اقامت حباب در سلول فلوتاسيون، ماندگي هوا و سرعت حباب را شبيه سازي نمود.جدا از ساختار كف و خواص ذره که در بالا ذکر شد، تقابل ديناميكي بين ذره و فيلم‌هاي حباب نيز بايد مورد بررسي قرار گيرد. فراي و برگ در سال 1989 پيشنهاد كردند كه ذره مكانيسم شكست فيلم حباب را ايجاد مي كند. طبق نظر آنها فشار موئينگي عامل تعيين کننده‌اي در شكست فيلم حباب توسط ذرات جامد است. هارتلند و باربر در سال 1974 مدلي ساده و اساسي براي كف ارائه کردند كه ساختار آن را در هر موقعيتي تعيين مي کرد. مدل كف هارتلند ضخامت فيلم حباب را در هر ارتفاع از كف پيش بينيمي كند. هر بار که ضخامت فيلم حباب در تماس با ذره محاسبه مي گردد، تقابل ذره با فيلم حباب بايد در نظر گرفته شود، بدين منظور سه حالت را مي توان در نظر گرفت، اول اينکه ضخامت فيلم بزرگتر از اندازه ذره باشد، در اين صورت ذره به وسيله فيلم‌هاي حباب در طول خط جريان حمل مي شود، زيرا ذره به داخل فيلم‌هاي حباب فرو رفته و هيچگونه نازك شدن و پارگي روي حباب هوا اتفاق نمي افتد. دوم اينکه، فيلم حباب در تماس با ذره گسيخته مي شود و علت آن اينست که ضخامت فيلم حباب كوچكتر از ضخامت بحراني آن مي باشد، بنابراين لازم است كه روي ذره موازنه نيرو انجام شده، مشخص گردد که آيا فيلم‌هاي مايع احاطه كننده توانايي نگهداري ذره و انتقال آن به موقعيت جديدش در كف را خواهند داشت. در حالت سوم  فرآيند نازك شدن فيلم اتفاق مي افتد و در طي زمان نازك شدن، ذره در طول خطوط جريان حمل و به موقعيت جديدش در كف منتقل مي گردد. در هر سه مورد فوق با پيش بيني جهت و سرعت حركت ذرات در كف، خط جريان فاز كف محاسبه مي شود. بطور خلاصه با تركيب نتايج فوق مسير هر ذره را در سلول فلوتاسيون مي توان پيش بيني نمود. منظور از مدلسازي پيش بيني دقيق مشاهدات آزمايشگاهي نيست ولي از آن مي توان براي شبيه سازي استفاده کرد، بنابراين مي توان متغيرها را به تنهايي مورد بررسي قرار داد كه اين امر در كارهاي آزمايشگاهي غير ممكن مي باشد. دو پارامتر خيلي مهم فيزيکي و تکنولوژيکي توانايي فلوته شدن ذرات، محدوده بالايي و پاييني اندازه آنها است. ذراتي که  انرژي جنبشي بيشتري  نسبت به  انرژي جدايش خود از حباب دارند، نمي توانند فلوته شوند. بنابراين با توجه به انرژي داده شده به سيستم و  دانسيته ذرات، ماکزيمم اندازه اي را براي توانايي فلوته شدن يک ذره مي توان در نظر گرفت. به عبارت ديگر براي ايجاد اتصال بين ذره و حباب، بايد حداقل انرژي به پالپ وارد گردد، بطوريکه اگر انرژي جنبشي ذرات پايين تر از ميزاني باشد که براي ايجاد اتصال لازم است ذره فلوته نخواهد شد. بنابراين بر روي ماکزيمم اندازه ذرات قابل فلوته شدن با توجه به انرژي داده شده به سيستم و دانسيته ذره محدوديتي وجود خواهد داشت. محدوديت بالايي در اندازه ذره وابسته به شناور شدن مجموع ذره و حباب و بنابراين اندازه حباب است. اولين گزارش در مورد حد بالايي اندازه ذرات قابل فلوته شدن توسط ميکا و فورستينو در آمريکا و کاچ در آلمان ارائه شد. در شرايط متلاطم، با آنکه انرژي ورودي در کارآيي مجموعه حباب و ذره و توانايي تشکيل فاز حباب-ذره کاملاً موثر است، ولي تا کنون ملاحظات هيدروديناميکي در سلول‌هاي فلوتاسيون مکانيکي ناديده گرفته شده است، لذا اطلاعات دقيقي درباره بهينه سازي طرح هندسي سلول بر اساس اصول هيدروديناميکي موجود نیست. شوبرت و بايکوف برگر، اصول هيدروديناميک حاکم بر فلوتاسيون ذرات در يک سلول مکانيکي (همزن دار) را مورد مطالعه قرار دادند. با استفاده از کانسنگ سيلويت با محدوده وسيع دانه بندي (بالاي25/1 ميليمتر)، آنها يافتند استفاده از پره هايي که عمل معلق نگه داشتن ذرات جامد را با توان ورودي کمتري انجام مي دهند، بازيابي بالاتري بدست مي آيد. براي يک پره خاص، با کاهش فاصله همزن از انتهاي ظرف، توان ورودي براي معلق نگهداشتن ذرات جامد عملاً کاهش يافته، در نتيحه بازيابي بهبود مي يابد. هاي و احمد، اثر فاصله تيغه هاي پره همزن (از نوع) را در عملکرد فلوتاسيون مطالعه کردند. آنها يافتند که با قرار دادن پره ها در فاصله اي برابر با يک چهارم  قطر ظرف از انتهاي ظرف، توان لازم براي معلق نگه داشتن ذرات کاهش يافته، در نتيجه بازيابي بالايي براي فلوتاسيون ذرات درشت بدست مي آيد. براي مطالعه کارآيي فلوتاسيون در بازيابي ذرات درشت، از نوعي همزن (PTU) استفاده شده است، که جريان رو به بالايي را در سلول ايجاد مي کند.
منبع: اپال کانی پارس